Wróć do siebie i swoich emocji. Ten czas oczekiwania na posiłki, był dla mnie początkowo trudny, miałam wrażenie, że wszyscy się na mnie patrzą z politowaniem, w głowie słyszałam, jak śmiali się ze mnie, że zostałam wystawiona przez jakiegoś pana. Kiedy jednak przyjrzałam się swoim myślą i towarzyszącym im emocją, okazało się to totalnym absurdem. To tylko moje przekonania i lęki, które zdecydowanie wymagały przeformułowania. I nawet dla tego warto przełamać konwenanse i wybrać się na randkę samej ze sobą. Aby dowiedzieć się czegoś nowego o sobie. Jeśli będziesz się czuła bardzo zagubiona, zacznij tworzyć historyjki ludzi, których widzisz. Może jakiś romans obok, albo ciemne interesy niczym z kryminału. A może zgadywanka – zapachy otoczenia. Dania, może perfumy. Uruchom wyobraźnię, ona zawsze Cię wesprze, jeśli ją ukierunkujesz właściwie. Doceń swój niesamowity umysł. Kiedy całą tą kontemplację przerwie kelner z Twoim zamówieniem, po prostu wyłącz swoje myśli, poczuj aromat, zachwyć się wyglądem dania na talerzu. Kęs po kęsie oddaj się przyjemności jedzenia. Poczuj oddzielnie wszelkie składniki, a może wszystkie razem, tak jak lubisz najbardziej. Jedz proszę powoli, bez pośpiechu, daj swojemu podniebieniu czas na rozpoznanie tekstury, smaku, niech twoje kubeczki rozsmakują się na całego. I niech ktoś mi powie, że to nie jest jedna z najprzyjemniejszych czynności w życiu. To może deser?

Kiedy wracałam po takiej randce do domu, miałam przyjemne odczucia, satysfakcji i zadowolenia. Staram się nie ograniczać już własnych przyjemności, dlatego, że ktoś coś może powiedzieć, pomyśleć, albo że ja sama założę sobie smyczkę. Sama do kina, teatru, na kolację. Otworzyłam te drzwi, mimo tego iż dotychczas kojarzyło mi się to z czyimś towarzystwem. Czekam mnie kolejne wyzwanie, wyjazd na urlop, sama. Bez znajomych, przyjaciółek, faceta. Bezpieczna, słoneczna destynacja poszukiwana.